سازمان جهانی بهداشت در هفته اخیر اخیر اعلام کرد که گسترش روزافزون آبله میمون (Mpox) در آفریقا یک وضعیت اضطراری بهداشتی در جهان ایجاد کرده است. متاسفانه هشدار داده شده که این ویروس ممکن است در نهایت به مرزهای بین المللی نیز سرایت کند.
آبله میمون (Mpox) یک بیماری نادر است که توسط یک ویروس ایجاد میشود. آبله میمون منجر به بثورات و علائم شبیه آنفولانزا میشود. مانند ویروس شناخته شده تر که باعث آبله معمولی میشود، عضوی از خانواده ویروس‌های Orthopoxvirus است.
آبله میمون (Mpox) از طریق تماس نزدیک با فردی که آلوده شده است پخش میشود. شما همچنین می‌توانید آن را از یک حیوان آلوده دریافت کنید.
دو نوع شناخته شده (کلاد) از ویروس آبله میمون وجود دارد :
یکی از آفریقای مرکزی (Clade I) و دیگری در غرب آفریقا (Clade II) منشاء گرفته است. شروع شیوع جهانی کنونی توسط ویروس آبله میمون Clade IIb ایجاد میشود که یک زیرگروه از کلاد غرب آفریقا با شدت کمتر است.
حقایق کلیدی آبله میمون (Mpox)
- آبله میمون (Mpox) یک بیماری ویروسی است که توسط ویروس آبله میمون، گونه‌ای از جنس Ortho Poxvirus ایجاد می شود. دو کلاد مختلف وجود دارد: کلاد I و کلاد II
- علائم شایع آبله میمون (Mpox) عبارتند از : بثورات پوستی یا ضایعات مخاطی که می تواند ۲ تا ۴ هفته همراه با تب، سردرد، دردهای عضلانی، کمردرد، کم انرژی و تورم غدد لنفاوی ادامه یابد.
- آبله میمون (Mpox) می تواند از طریق تماس فیزیکی با فردی که عفونی است، با مواد آلوده یا با حیوانات آلوده به انسان منتقل شود.
- تایید آزمایشگاهی آبله میمون (Mpox) با آزمایش مواد ضایعه پوستی توسط PCR انجام میشود.
- آبله میمون (Mpox) با مراقبت‌های حمایتی درمان می شود. واکسن‌ها و داروهایی که برای آبله ساخته شده و برای استفاده در برخی کشورها تأیید شده‌اند، می‌توانند در برخی شرایط برای آبله میمون استفاده شوند.
- در سال 2022-2023 شیوع جهانی آبله میمون (Mpox) توسط سویه ای به نام clade IIb ایجاد شد.
- با پرهیز از تماس فیزیکی با فردی که دارای آبله میمون (Mpox) است، می توان از آبله میمون جلوگیری کرد.
- واکسیناسیون می‌تواند به پیشگیری از عفونت برای افراد در معرض خطر کمک کند.
آبله میمون یا همان Mpox چیست؟
آبله میمون (Mpox) یک بیماری عفونی است که توسط ویروس آبله میمون ایجاد می شود. آبله میمون (Mpox) می‌تواند باعث بثورات دردناک، بزرگ شدن غدد لنفاوی و تب شود. اکثر مردم مبتلای آبله میمون به طور کامل بهبود می‌یابند، اما برخی به شدت بیمار می‌شوند.
هر کسی می تواند ویروس آبله میمون (Mpox) را دریافت کند. ویروس آبله میمون از طریق تماس با افراد آلوده پخش میشود:
- از طریق لمس، بوسیدن یا رابطه جنسی
- حیوانات، هنگام شکار، پوست کندن یا پختن آن‌ها
- موادی مانند ملحفه‌ها، لباس‌ها یا سوزن‌های آلوده
- افراد باردار، که ممکن است ویروس را به جنین خود منتقل کنند
اگر آبله میمون (Mpox) دارید:
- به هر کسی که اخیراً با او نزدیک بوده اید بگویید.
- تا زمانی که همه دلمه‌ها از بین بروند و لایه جدیدی از پوست تشکیل شود در خانه بمانید.
- ضایعات را بپوشانید و در اطراف افراد دیگر از ماسک مناسب استفاده کنید.
- از تماس فیزیکی خودداری کنید.
بیماری آبله میمون (Mpox) توسط ویروس آبله میمون (معمولاً به اختصارMPXV) ایجاد میشود. ویروس آبله میمون، یک ویروس DNA دار و دو رشته‌ای پوشش‌دار از جنس Orthopoxvirus در خانواده Poxviridae است. خانواده Poxviridae شامل واریولا، آبله گاوی، واکسینیا و سایر ویروس‌ها است. دو كلاد ژنتيكي ويروس آبله میمون كلاد I و II هستند.
ویروس آبله میمون در دانمارک (سال ۱۹۵۸) در میمون‌هایی که برای تحقیق نگهداری می‌شدند کشف شد. اولین مورد انسانی گزارش شده از آبله میمون (Mpox) یک پسر نه ماهه در جمهوری دموکراتیک کنگو بود (سال ۱۹۷۰). آبله میمون (Mpox) می‌تواند از فردی به فرد دیگر یا گاهی از حیوانات به افراد دیگر سرایت کند. به دنبال ریشه کنی آبله در سال ۱۹۸۰ و پایان واکسیناسیون آبله در سراسر جهان، آبله میمون (Mpox) به طور پیوسته در مرکز، شرق و غرب آفریقا ظهور کرد. یک شیوع جهانی اخیرا در سال های 2022-2023 رخ داده است. مخزن طبیعی ویروس ناشناخته است، ولیکن پستانداران کوچک مختلفی مانند سنجاب و میمون نیز مانند انسان به این ویروس حساس هستند.
انواع ویروس آبله میمون (Mpox) و شدت بیماری
دو نوع ویروس Monkey Pox وجود دارد :
Clade I (کلاد یک) : باعث بیماری و مرگ و میر شدیدتر میشود. در برخی از شیوع‌های ویروس آبله میمون تا ۱۰٪ از افرادی را که بیمار می شوند، کشته اند، اگرچه شیوع های اخیر نرخ مرگ و میر کمتری داشته است. کلاد یک بومی آفریقای مرکزی است.
Clade II (کلاد دو) : نوعی است که باعث شیوع جهانی اخیر شده است. عفونت های کلاد دو شدیدتر هستند. بیش از ۹۹.۹٪ از مردم زنده می مانند. کلاد II در غرب آفریقا بومی است.
خطر ابتلای شدید به بیماری آبله میمون (Mpox)
اگرچه موارد بیماری آبله میمون (Mpox) تهدید کننده زندگی نیست، برخی از افراد ممکن است بیشتر به بیماری شدید مبتلا شوند، افرادی که :
- سیستم ایمنی بدنشان به شدت ضعیف شده است
- کودکان کوچکتر از ۱ سال
- افرادی که سابقه اگزما دارند
- افرادی که باردار هستند.
علائم و نشانه‌های ابتلا به بیماری آبله میمون (Mpox)
بیماری آبله میمون (Mpox) علائم و نشانه‌هایی را ایجاد می‌کند که معمولاً در عرض یک هفته شروع می‌شوند، اما می‌توانند ۱ تا ۲۱ روز پس از مواجهه نیز شروع شوند. علائم بیماری آبله میمون (Mpox) معمولاً ۲ تا ۴ هفته طول می‌کشد اما ممکن است در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر طول بکشد.
علائم رایج بیماری آبله میمون (Mpox) عبارتند از:
- کهیر
- تب
- گلو درد
- سردرد
- دردهای عضلانی
- کمر درد
- انرژی کم
- غدد لنفاوی متورم
برای برخی افراد، اولین علامت آبله میمون (Mpox) جوش است، در حالی که برخی دیگر ممکن است ابتدا علائم متفاوتی داشته باشند. بثورات پوستی به صورت یک زخم مسطح شروع میشود. سپس این زخم‌ها به تاول‌های پر از مایع تبدیل میشود و ممکن است خارش یا درد داشته باشد. با بهبودی بثورات، ضایعات خشک و پوسته پوسته می‌شوند و می‌ریزند.
برخی افراد ممکن است یک یا چند ضایعه پوستی و برخی دیگر صدها یا بیشتر داشته باشند. ضایعات پوستی می‌توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند مانند:
- کف دست و کف پا
- صورت، دهان و گلو
- کشاله ران و نواحی تناسلی
- مقعد
برخی از افراد همچنین تورم دردناک مقعد یا درد و مشکل هنگام ادرار کردن دارند. افراد مبتلا به ضایعه پوستی عفونی هستند و می‌توانند بیماری را به دیگران منتقل کنند تا زمانی که همه زخم‌ها خوب شوند و لایه جدیدی از پوست تشکیل شود.
کودکان، افراد باردار و افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر از سایرین در معرض خطر عوارض ناشی از ضایعات پوستی بیماری آبله میمون هستند.
لنفادنوپاتی (غدد لنفاوی متورم) یک ویژگی کلاسیک آبله میمون (Mpox) است. برخی از افراد می‌توانند بدون ایجاد هیچ علامتی آلوده شوند.
شیوع جهانی آبله میمون (Mpox) که بیشتر توسط ویروس Clade IIb ایجاد شده در برخی افراد متفاوت شروع میشود. در بیش از نیمی از موارد، بثورات ممکن است قبل یا همزمان با علائم دیگر ظاهر شوند و همیشه در بدن پیشرفت نمی‌کنند. اولین ضایعه می‌تواند در کشاله ران، مقعد یا داخل یا اطراف دهان باشد.
به طور معمول تب، درد عضلانی و گلودرد ابتدا ظاهر میشود. بثورات آبله میمون (Mpox) از صورت شروع میشود و در سراسر بدن پخش میشود. ضایعات پوستی تا کف دست‌ها و کف پا گسترش می‌یابد. طی ۲ تا ۴ هفته بثورات در مراحل ماکول، پاپول، وزیکول، پوسچول تکامل می‌یابند.
افراد مبتلا به آبله میمون (Mpox) ممکن است بسیار شدید بیمار شوند. به عنوان مثال، پوست ممکن است با باکتری هم آلوده شود که منجر به آبسه یا آسیب جدی به پوست میشود. سایر عوارض عبارتند از ذات الریه، عفونت قرنیه با از دست دادن بینایی. درد یا مشکل در بلع، استفراغ و اسهال که باعث کم آبی شدید یا سوء تغذیه می شود. سپسیس (عفونت خون با پاسخ التهابی گسترده در بدن)، التهاب مغز (آنسفالیت)، قلب (میوکاردیت)، رکتوم (پروکتیت)، اندام‌های تناسلی (بالانیت) یا مجاری ادراری (اورتریت)، یا حتی مرگ.
افراد مبتلا به سرکوب سیستم ایمنی به دلیل دارو یا شرایط پزشکی در معرض خطر بیشتری برای بیماری جدی و مرگ ناشی از آبله میمون (Mpox) هستند. افرادی که با ویروس HIV زندگی می‌کنند و به خوبی کنترل یا درمان نمی‌شوند، اغلب به بیماری بسیار شدید مبتلا می‌شوند.
افزایش موارد آبله میمون (Mpox) در آفریقا، هشدار فوری بهداشت جهانی
بیش از دوازده کشور آفریقایی در سال ۲۰۲۴ موارد تایید شده آبله میمون (Mpox) را مشاهده کرده‌اند که مقامات بهداشت جهانی را به اعلام وضعیت اضطراری بهداشتی در سراسر جهان در ۱۴ اوت سوق داده است. جمهوری دموکراتیک کنگو بزرگترین شیوع بیماری آبله میمون (Mpox) را در سال جاری تجربه می‌کند.
تاکنون، بیش از ۹۶ درصد از همه موارد و مرگ و میرها در کشور کنگو است. دانشمندان نگران گسترش نسخه جدیدی از این بیماری در آنجا هستند که ممکن است به راحتی در بین مردم آفریقا و سپس جهان منتقل شود.
چه اتفاقی در آفریقا می‌افتد که این همه نگرانی را ایجاد کرده است؟
تعداد موارد ابتلا به آبله میمون (Mpox) به طرز چشمگیری در سال ۲۰۲۴ افزایش یافته است. هفته گذشته، CDC آفریقا گزارش داد که آبله میمون (Mpox) اکنون در حداقل ۱۳ کشور آفریقایی شناسایی شده است. در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، آژانس اعلام کرد موارد ابتلا ۱۶۰ درصد افزایش یافته و مرگ و میرها ۱۹ درصد افزایش یافته است.
در اوایل سال جاری، دانشمندان از ظهور شکل جدیدی از آبله میمون (Mpox) در یک شهر معدنی در جمهوری کنگو خبر دادند که می تواند تا ۱۰ درصد از مردم را به کام مرگ برساند و ممکن است به راحتی گسترش یابد.
برخلاف شیوع قبلی آبله میمون (Mpox)، که ضایعات بیشتر در قفسه سینه، دست‌ها و پاها دیده می‌شد، شکل جدید آبله میمون (Mpox) باعث ایجاد علائم و ضایعات خفیف تری در ناحیه تناسلی میشود. این امر تشخیص را سخت‌تر می‌کند، به این معنی که ممکن است افراد بدون اینکه بدانند آلوده هستند، دیگران را نیز بیمار کنند.
سازمان بهداشت جهانی گفت است که آبله میمون (Mpox) اخیراً برای اولین بار در چهار کشور شرق آفریقا شناسایی شده است: بوروندی، کنیا، رواندا و اوگاندا. همه آن شیوع‌ها با اپیدمی در کنگو مرتبط بودند. نگرانی در مورد گسترش بیشتر این بیماری در آفریقا و فراتر از آن وجود دارد.
در ساحل عاج و آفریقای جنوبی، مقامات بهداشتی شیوع نوع متفاوت و کمتر خطرناک را گزارش کرده‌اند که در سال ۲۰۲۲ در سراسر جهان گسترش یافت و نزدیک به ۱۰۰۰۰۰ نفر را مبتلا کرد.
چه تهدیدی از آبله میمون برای بقیه جهان وجود دارد؟
مانند هر بیماری عفونی، شکل جدیدی از آبله میمون (Mpox) که در کنگو دیده میشود، می‌تواند از مرزهای آفریقا عبور کند. مواردی که قبلاً در چهار کشور دیگر شرق آفریقا شناسایی شده است. روز پنجشنبه، آژانس بهداشت عمومی سوئد گفت که اولین مورد از نوع جدید آبله میمون (Mpox) را در فردی که اخیراً در آفریقا بوده و به دنبال مراقبت های بهداشتی در استکهلم بوده است، شناسایی کرده است.
برخلاف COVID-19 یا سرخک، آبله میمون (Mpox) در هوا نیست و معمولاً برای انتشار نیاز به تماس نزدیک و پوست به پوست دارد.
مقامات بهداشت جهانی گفتند که خطر برای عموم مردم “بسیار کم” در نظر گرفته میشود و آن‌ها انتظار دارند موارد افراد ورود کننده به سایر کشورها به صورت پراکنده ادامه یابد.
کامیتوگا، منطقه ای در کنگو که برای اولین بار شکل جدید آبله میمون (Mpox) در آن مشاهده شد. این منطقه خانه جمعیتی است که به صورت قابل توجهی در آفریقا و فراتر از آن سفر می‌کنند. با این حال، با توجه به امکانات پزشکی موجود در کشورهای ثروتمند برای متوقف کردن آبله میمون (Mpox)، دانشمندان گمان می‌کنند که اگر شیوع‌های جدید مرتبط با کنگو شناسایی شوند، می‌توان انتقال را نسبتاً سریع متوقف کرد.
تشخیص آبله میمون (Mpox)
شناسایی آبله میمون (Mpox) می‌تواند دشوار باشد زیرا سایر عفونت‌ها و شرایط مشابه می‌توانند به نظر برسند. تشخیص آبله میمون (Mpox) از آبله مرغان، سرخک، عفونت‌های باکتریایی پوست، گال، تبخال، سیفلیس، سایر عفونت‌های مقاربتی و آلرژی‌های مرتبط با دارو بسیار مهم است.
فرد مبتلا به آبله میمون (Mpox) ممکن است یک عفونت مقاربتی دیگر مانند تبخال نیز داشته باشد. از طرف دیگر، یک کودک مشکوک به آبله میمون (Mpox) نیز ممکن است آبله مرغان داشته باشد. به این دلایل، آزمایش برای افراد کلیدی است تا در اسرع وقت درمان شوند و از شیوع بیشتر جلوگیری کنند.
تشخیص DNA ویروسی با واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) بهترین آزمایش آزمایشگاهی برای آبله میمون (Mpox) است.
بهترین نمونه‌های تشخیصی مستقیماً از بثورات پوستی، مایع یا پوسته‌ها گرفته می‌شوند که با سواب شدید جمع‌آوری می‌شوند. در صورت عدم وجود ضایعات پوستی، آزمایش را می‌توان بر روی سواب های دهانی حلق، مقعد یا رکتوم انجام داد. آزمایش خون توصیه نمی‌شود. روش های تشخیص آنتی بادی ممکن است مفید نباشند زیرا بین ارتوپاکس ویروس‌های مختلف تمایز قائل نمی‌شوند.
خودمراقبتی و پیشگیری در بیماری آبله میمون (Mpox)
اکثر افراد مبتلا به آبله میمون (Mpox) در عرض ۲ تا ۴ هفته بهبود می یابند. کارهایی که باید برای کمک به علائم و جلوگیری از آلوده کردن دیگران انجام دهید :
- در صورت امکان در خانه و در اتاق خود بمانید.
- دست‌ها را اغلب با آب و صابون یا ضدعفونی کننده دست بشویید، به خصوص قبل یا بعد از دست زدن به زخم‌ها.
- ماسک بزنید و ضایعات را در اطراف افراد دیگر بپوشانید تا زمانی که بثورات شما بهبود یابد.
- پوست را خشک و بدون پوشش نگه دارید (مگر اینکه در اتاق با شخص دیگری باشید).
- از دست زدن به وسایل در فضاهای مشترک خودداری کنید و مکان‌های مشترک را مرتب ضدعفونی کنید.
- از شستشوی آب نمک برای زخم‌های دهان استفاده کنید.
- از حمام گرم با جوش شیرین یا نمک اپسوم برای زخم‌های بدن استفاده کنید.
- از داروهای بدون نسخه برای درد مانند پاراستامول (استامینوفن) یا ایبوپروفن استفاده کنید.
کارهای زیر را انجام ندهید :
- ترکاندن تاول‌ها یا خراشیدن زخم‌ها، که می تواند بهبود را دچار مشکل کند. به علاوه می‌تواند بثورات را به سایر قسمت‌های بدن گسترش دهد و باعث عفونی شدن زخم‌ها شود.
- خراشیدن نواحی دارای زخم تا زمانی که دلمه ها کامل بهبود نیافته و پوست جدیدی در زیر آن تشکیل نشده. این کار می‌تواند بثورات را به سایر قسمت های بدن گسترش دهد.
برای جلوگیری از انتشار آبله میمون (Mpox) به دیگران، افراد مبتلا به آبله میمون (Mpox) باید در خانه یا در صورت نیاز در بیمارستان برای مدت دوره عفونی (از شروع علائم تا بهبود ضایعات و افتادن دلمه) ایزوله شوند.
پوشاندن ضایعات و پوشیدن ماسک پزشکی در حضور دیگران ممکن است به جلوگیری از گسترش آن کمک کند. استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی به کاهش خطر ابتلا به آبله میمون (Mpox) کمک می‌کند، اما از تماس پوست به پوست یا دهان به پوست جلوگیری نمی‌کند
درمان و واکسیناسیون آبله میمون (Mpox)
هدف از درمان آبله میمون (Mpox) مراقبت از بثورات، مدیریت درد و جلوگیری از عوارض است. مراقبت‌های اولیه و حمایتی برای کمک به مدیریت علائم و جلوگیری از مشکلات بیشتر مهم است.
دریافت واکسن آبله میمون (Mpox) می‌تواند به جلوگیری از عفونت کمک کند. واکسن باید ظرف ۴ روز پس از تماس با فردی که مبتلا به آبله میمون (Mpox) است (یا در صورت عدم وجود علائم تا ۱۴ روز) تزریق شود.
برای افرادی که در معرض خطر بالا هستند توصیه میشود برای جلوگیری از عفونت با آبله میمون (Mpox)، به ویژه در زمان شیوع، واکسینه شوند.
در حال حاضر هیچ درمان ضد ویروسی تایید شده ای برای آبله میمون (Mpox) وجود ندارد. اگر خیلی بیمار هستید، ممکن است پزشک داروهای ضد ویروسی مانند سیدوفوویر یا تکوویریمات تجویز کند. این داروها برای درمان سایر عفونت‌های ویروسی (مانند آبله) نیز تأیید شده‌اند، اما محققان باید درباره میزان تأثیر آن‌ها برای آبله میمون (Mpox) اطلاعات بیشتری کسب کنند.
چشم انداز / پیش آگهی
ماندگاری آبله میمون (Mpox) چقدر است؟
آبله میمون (Mpox) به طور معمول حدود دو تا چهار هفته طول می کشد تا دوره خود را اجرا کند. اگر در معرض آبله میمون (Mpox) هستید، ارائه دهنده شما تا زمانی که بثورات برطرف نشود، شما را تحت نظر خواهد داشت.
آیا آبله میمون (Mpox) کشنده است؟
این نادر است، اما آبله میمون (Mpox) گاهی اوقات کشنده است. آبله میمون (Mpox) همچنین می تواند منجر به مشکلات (عوارض) مانند ذات الریه و عفونت در مغز (آنسفالیت) یا چشم شود که می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.
تفاوت در چیست؟
آبله میمون (Mpox) در مقایسه با آبله مرغان
اگرچه هر دوی آن‌ها باعث ایجاد بثورات پوستی می‌شوند، اما ویروس‌های مختلف باعث ایجاد آبله میمون (Mpox) و آبله مرغان می‌شوند. آبله میمون (Mpox) یک ویروس ارتوپاکس است، در حالی که آبله مرغان یک ویروس تبخال است.
هر دو ویروس می‌توانند از طریق پوست به پوست یا تماس چهره به چهره طولانی مدت پخش شوند، اما آبله مرغان بسیار مسری است و راحت تر از آبله میمون (Mpox) پخش میشود. احتمال تورم غدد لنفاوی در افراد مبتلا به آبله میمون (Mpox) بیشتر از افراد مبتلا به آبله مرغان است.
راش‌ها نیز در این دو نوع بیماری متفاوت عمل می‌کنند. در حالی که بثورات آبله مرغان می‌تواند به صورت امواج ظاهر شود، زخم های آبله میمون (Mpox) همزمان ایجاد می‌شوند. علائم آبله مرغان -از جمله بثورات- در عرض دو هفته بهبود می‌یابند، در حالی که دو تا چهار هفته طول می کشد تا آبله میمون (Mpox) برطرف شود.
آبله میمون (Mpox) در مقایسه با آبله
آبله و آبله میمون (Mpox) هر دو بخشی از ویروس‌های جنس Orthopoxvirus هستند، بنابراین توسط ویروس‌های مشابه اما متمایز ایجاد می شوند. به لطف واکسن‌های مؤثر، آبله تا سال ۱۹۸۰ ریشه‌کن شد (دیگر یک بیماری در گردش نیست). آبله بسیار مسری بود و راحت‌تر از آبله میمون پخش می‌شد. علائم آبله میمون (Mpox) شبیه آبله است، اما خفیف‌تر است.
اعلام اضطراری سازمان بهداشت جهانی به چه معناست؟
اعلام اضطراری سازمان جهانی بهداشت به منظور تشویق وزارت‌خانه های بهداشت درمان و پزشکی کشورها به اقدام عملی برای همه‌گیری بیماری خاص است. اما واکنش جهانی به اعلامیه‌های قبلی متفاوت بوده است.
دکتر ژان کاسیا، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت در آفریقا، گفت که اعلام وضعیت اضطراری بهداشت عمومی توسط آژانس “برای بسیج نهادهای ما، اراده جمعی و منابع ما برای اقدام سریع و قاطع بر علیه همه گیری آبله میمون است.” او از شرکای بین‌المللی آفریقا درخواست کمک کرد و گفت که تشدید پرونده‌ها در آفریقا تا حد زیادی نادیده گرفته شده است.
متاسفانه تاکنون بر اساس آخرین اعلامیه اضطراری سازمان جهانی بهداشت برای آبله میمون (Mpox) اقدامات لازم در تامین آزمایش‌های تشخیصی، داروها و واکسن‌ها به آفریقا کمک چندانی نکرده است.
شیوع فعلی آبله میمون جهان در مقایسه با اپیدمی ۲۰۲۲ آفریقا چه تفاوتی دارد؟
طول شیوع آبله میمون (Mpox) در سال ۲۰۲۲، ساکنین قاره آفریقا اکثریت قریب به اتفاق در موارد را تشکیل می دادند. این ویروس بیشتر از طریق تماس نزدیک، از جمله رابطه جنسی، منتشر شد. اگرچه الگوهای مشابهی در شیوع آبله میمون در سال ۲۰۲۴ دیده شده است، اما کودکان زیر ۱۵ سال اکنون بیش از ۷۰٪ موارد شیوع آبله میمون و ۸۵٪ مرگ و میرها را در کنگو تشکیل می دهند.
سازمان جهانی بهداشت به‌ویژه نگران انتشار شیوع آبله میمون (Mpox) در کمپ‌های شلوغ پناهجویان در سایر نقاط جهان است. سازمان بهداشت جهانی اشاره کرد که ۳۴۵۰۰۰ کودک “در چادرها در شرایط غیر بهداشتی جمع شده‌اند.
به علاوه سیستم بهداشتی قاره آفریقا در حال حاضر تحت فشار سوء تغذیه، سرخک و وبا “در حال فروپاشی” است. همچنان مشخص نیست که چرا کودکان در کنگو با نرخ بسیار بالا به آبله میمون (Mpox) مبتلا می‌شوند. ممکن است به این دلیل باشد که کودکان بیشتر در معرض ابتلا به این ویروس هستند یا عوامل اجتماعی، مانند ازدحام بیش از حد و قرار گرفتن در معرض والدینی که به این بیماری مبتلا شده‌اند، ممکن است این افزایش نرخ ابتلا به آبله میمون را توضیح دهد.
یادداشتی از کلینیک و آزمایشگاه ژنتیک ساواژنوم
چند سال گذشته فوق‌العاده چالش‌برانگیز بوده است. همه‌گیری COVID-19 در نحوه زندگی و کار ما بسیار تغییر کرده است. اکنون، درست زمانی که ما شروع به بازگشت به زندگی عادی خود کرده ایم، داستان‌های رسانه ای در مورد آبله میمون (Mpox) به عنوان یک تهدید نوظهور می شنویم.
اما آبله میمون (Mpox) یک بیماری نادر است. از طریق تماس نزدیک، مانند بوسیدن و رابطه جنسی، منتشر می شود، اما ما هنوز در مورد چگونگی انتشار آبله میمون (Mpox) در انسان‌ها نکات جدیدی یاد می گیریم.
بهترین راه برای محافظت از خود این است که اگر در معرض خطر هستید، واکسن بزنید، از تماس با افراد آلوده خودداری کنید، دست‌هایتان را مرتب بشویید و در فضاهای شلوغ و سرپوشیده از ماسک استفاده کنید.
علائم اولیه آبله میمون (Mpox) شبیه آنفولانزا است و شامل تب، لرز و بدن درد است. پس از چند روز، بثورات شروع به ایجاد می کنند. در صورت بروز علائم سریعا به پزشک مراجعه کنید.
